Savurdular sevdasını ömrümün umarsızca
kaybedeyim yolumu diye yoluma taş koydular
ıssız dünyanın sahibi sandılar kendilerini
Yeryüzündeki bütün ağaçlar mürekkep olsa
adını asla silemeyecekleri Allah’a baş kaldırdılar

Dünya dertlerini âhiret uğruna satanları
"Âyetlerimi az bir karşılık ile satmayın" (Bakara 41)
emrine rağmen, menfaati rab edinenler
hiçbir zaman anlayamazlardı.

"Yalnız benden korkun" diyordu ya kâinatın sahibi, (Bakara 41)
Her şey ona boyun eğmişken bu başları,
başka aciz başlara eğdiren neydi?

Dünya hiç bu kadar ucuz olmamış,
hiç bu kadar eksilmemişti belki de
Ey kardeşlerim! İman yoksunlarından önce
biz iman edelim yeniden
"Ey İman edenler, iman edin!" (Nisa 136)

Vakit yeniden dirilip koşmanın vaktidir
Ve sâriû... "Yarış edercesine
koşun Rabbinizin mağfiretine!" (Âl-i İmran 133)

Savurup dursalar da sevdasını ömrümün
tek ümidim sensin, tek dostum sensin,
Hasbunallah... Hasbunallah ki,
kullarının vefasına bırakma ya rab!

Zeynep Zuhal Kılınç