0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
435
Okunma
Kuş olsam mesela ben ;
Açılsa kanatlarım gök boyu
Sen ölümsüzce uçsan ,
Ne kadar kim/se varsa
Öte tarafa giden
Acısı ağrıtsa bizi,
Biz ; olmasak hiç…
Hiç ağlamasak mesela
Ben MISRA’lar düşürmesem
heybemden toprağına,
Sen söylemesen dilindeki en acı BESTE’yi ;
Sonra
Bir kaç damla mey değse dudağımıza
Aç kalsak sabah kadar
Sabaha kadar sevişse ruhumuz
Ve yine
Biz olmasak biz
Sen
Ben
hiçliğimiz….
İkibinyirmidört’ün Ağustos’u
İstanbul...
