1915 TÜRK SOYKIRIMI

Türk’e sesleniyorum, derinden çok derinden,
Ülkemin sağ böğründen! Ağrı’nın üzerinden.

Türkiye Türk’ün yurdu, Bozkurtların yatağı,
Doğu Anadolu ki, Nuh peygamber otağı.

Türk çınarı burada; kökü, dalı, yaprağı,
Milat’tan daha önce, bura Türk’ün toprağı.

Atam Nuh’un gemisi Ağrı dağında durur,
On bin yıllık tarihe, Türk’ün mührünü vurur.

Türk’ün asil evladı; ne olur dinle beni,
Ermeni denen soysuz; öldürdü kinle seni.

Türk güçlü olduğunda kardeş (!) olur Ermeni,
Takatsiz görür ise, kalleş olur Ermeni.

Bin dokuz yüz on beşte Türk’e hançer kaldırdı,
Kahpe aslına dönüp, milletime saldırdı.

İlk cihan savaşıydı! Türk’ü vurdu sırtından,
Günahsızı doğradı işkenceler ardından.

Yüz yüze vuruşmadı, asker görünce sindi,
Korkak bir sırtlan gibi, ersiz yerlere indi.

Kars, Ardahan, Kağızman; ağlarım için için,
Sarıkamış’ı vurdu, bu kancıklık ne için?

Minareleri yıktı, ezanları susturdu,
Kız, erkek, bebek, yaşlı; Türklere kan kusturdu.

Erzurum, Ermeni’nin vahşetleriyle dondu,
Parçalanan vücutlar tandır içine kondu.

Bitlis’in köylerinde binlerce can aldılar,
Son kişi ölene dek yanlarında kaldılar.

Muş şehrini adeta haritadan sildiler,
Şehrin ahalisini lime lime dildiler.

Üç günlük sabileri kuyulara attılar,
Doksanlık nineleri ateşlere kattılar.

Bayburt’ta kafa kesip, bacakları kırdılar,
Bebekleri anadan, kardeşten ayırdılar.

Erzincan’da kırımdan nasibini almıştı,
Türk nüfustan sadece birkaç kişi kalmıştı.

Elazığ’ın içinde tam bir şeytan oldular,
Türk kokan goncaları hançerlerle yoldular.

Ölmek istedi hepsi, ne yazık ki olmadı,
Ruhun tenden çıkışı saatlere sığmadı,

Akdamar kilisesi zulümlerle inledi,
Masum feryatlarını dağlar, taşlar dinledi.

Müslüman Türk kadını atladı Van gölüne,
İffetini korudu, el değmedi eline.

Serhad şehri Iğdır’ım; Sanma unuttum seni,
Sürüklendi yollarda Türk’ün asil bedeni.

Pasinler ovasını geceleyin bastılar,
Bebekleri kestiler, ağaçlara astılar.

Eyvah benim Başkale’m, Gevaş’ım, Muradiye’m,
Yüzlerce Türk kesildi, bir gecede Türkiye’m!

Soykırımı yapanlar; Millet-i Sadıka’ydı(!),
Bunlar insan değildi! Hayvan-ı sabıka’ydı.

Hâlbuki Türk onları, özünden kutlu tuttu,
Merhamet etti daim! Hain bunu unuttu.

Ders almadın tarihten! Ey Türk yine hatan var,
Geçmiş tekerrür eder! Yurdu yine satan var.

Bekle ey Nuh’un oğlu, hak arayan kininle!
Unutma Kahramanım; Yüce Allah seninle.

Erivan Turan hakkı, Ermenistan senindir,
Şehid öcü namusun, Cihad ise dinindir!

Ermeni’ye cehennem ne güzel bir hediye,
O günlerde gelecek! Şahid olsun Türkiye.

YAŞAR ÖZKAN
Manisa
29.01 2017