Eş güdümlü sözcükler arbedesinde
Yaşanan hüznün kare kodu
Aşkın isyanında
Özlem dolu yalnızlığın kalantor ruhu
Ve işte
Firarda şair
Yüz görümü sözcükler
Deştiği kadar
Ruhunu nasıl da nakkaş gibi ümitle diker
Solgun ruhun bilançosu
Kayıplarda mutluluk

Göğün ağırladığı berrak saf huzurlu bir bulut
Tükenmemesine aşkı eken yeryüzüne
Tuvalden firar eden bir çehre belki de
Ressam boyasına âşık
Şairse kaslı imgelerin ölçümsüz Richter gücüne
Konduğu en tepe
Dilemması yüksekliğin
Yüksünmeden sevip de yazdığı hece hece

Hortlayan bir kâbus misali
Karekökünü aldığı
Silik duyguların Tanrıya ihbarı
Hazzın değil
Nazik bir söylemde tutuk dilinin
Nice öğretisine
Mahal veren bir eksende
Ve işte
Şair pervane olmuş ruhunu tamamlayan şiire

Kanıksanası bir v/eda değil bu
Kaybolan hayatın sunumu
Ve alacaklı borçlusu
Her duygunun da pişme taraftarı
Önce ham
Sonra ram
Sonrasına tutunan her hayalden
Ördüğü hüzün hırkası
Âşık atansa kalbi
Şirk koşan zalimi
Şerh düşülesi
Ta içine çağıran kabri
Gölgesinde dahi
Saklı sırlar
Bir nesri dilimleyip de kardığı şiir
Misali.

Yüz görümü
Yastık altı
Her duygunun meali
Pekişen rahmetin de iz düşümü
Rabbine kavuşma telaşı
Ve işte yalnızlığının denk düştüğü
Yoktur da asla bir dikili ağacı
Dilemması ruhunun
Aşkla ihya eden yüreğini
Nasıl da tutkun Hümayununa
İlahi Adaletin:
Hırlısı hırsızı fink atarken dolaylarında şairin
Ne haris ne hırslı
Aşkın ikbali
Tutuşan bir meşale misali
Ölümsüzlüğün racon kestiği
Bazen bir tabu bazense devinen şuuru

Söylemlerin mimarı
Varsın kelaynak kuşlarından olmasın farkı
Bir diyetse ödenen
Diyezi ve nüktesi
Şair ve kalemi
İç âleminde gezinen,
Yontusu
Yongası
Kavga ertesi kayıplara karışan yorganı
Ve firarda şair
Ve ödediği faizi ve diyeti
Sondan başa uzanan hasretin vebali
Ölümse uzağında
Umutsa yakınında

Huzurun devrik gölgesi değil
Sığınak bildiği ulu çınarı Rabbi
Elden geldiğince hemhal
Olduğu uyruksuz duyguların tutuldu mu da nutku
Ve işte seyyah kalemi
Deştikçe titrini
Daldıkça uykuya
Devinen karanlığın ihlali
Hem firarda şair hem de yargıda
Ölümsüzlüğe nazire yapan bir duman gibi
Yanan yüreğin ateşi
Ve de acının neşteri
Soluksuz yazdığı, tapındığı
Rabbine ve kalemine duyduğu şükür ve vefa
Bir vebalı gibi kalsa da şair bir başına
Bir verandadan firar edecekmişçesine
Ve işte geniş cepheli gönlünün ardına kadar açık penceresinde
Boynu nasıl da kıldan ince
Allah katında beklerken sabırla niyazla şükürle…