2
Yorum
38
Beğeni
5,0
Puan
895
Okunma
Ben seni hızlı akan bir zamanın içinde değil;
Ekru bir vakitte yitirdim.
Yani durağan,
Yani kesif bir sancıya gömülü.
Herkesin anlamayacağı bir lisanda,
Küçümen yıldızlarda zulaladığım
S/isli mürekkebimle yazacaktım adını,
Ak ışıktan bir sayfaya.
-Sonra caydım.-
Çünkü "yirmi dört saat özlememi" emreder gibi;
Yirmi dördüncüsüne denk geliyordu adının baş harfi,
kadim alfabelerin birinde.
İşte bu sebepten her gün özledim.
Ve görmediğine katlansın diye,
Dividin ucuna lehimli baş harfinle gözlerimi mil’ledim.
Dengi Naz
İstanbul/ 20.8.2024 20:27:00
5.0
100% (13)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz