0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
282
Okunma
hani dökersin ya içini
küfredercesine
bağırır çağırır
içinden tren kalkar
anılar depreşir
zılgıt olur
yaşlar inci tanesi gibi dizilir
koynuna girip uykulu uykulu
bedenine yaslanır
hüzün kaderine kadeh kaldırır
şerefe nidalarıyla
eylülde öfkesini bütüne sarar
yapraklara fırtınalı tokatlar
ata ata döker
köpürüp köpürüp kadehlere sığmaz
bardaktan boşalırcasına dökülür
ayaza bırakır benliğini
nadasa bırakır gibi
yeri göğü inletir
sessizliği bıçak gibi keser
yine de umudu
güneşin koynuna bırakır
sabahın ilk ışıklarıyla
süt dökmüş kedi gibi kıvrılır
ben eylül’ü içimde yaşarım
mevsim baharsa da
hüzün damarım da
eylül eylül akar
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (3)
