Gözlerim çekik benim,
Omuzum çökük benim,
Taşınmaz bir yük, benim,
Benzemiyor dağ bile...

Sevda kara yel gibi,
Azgın akan sel gibi,
Kopacak bir tel gibi,
Gerer beni nafile...

Ne tutar, ne yol verir,
Ne çiçek, ne dal verir,
Sanma konup bal verir,
Giderken son kafile...

Elim üzüldü ansız,
Çekip gitti vefasız,
Dönüp bakmadı kansız,
Giderken güle güle...

Sarsılıyor bak dağım,
Kurt gibi yalnızlığım,
Kanıyor bak budağım,
Bıçak yedi rastgele...

Sanma akıllanacak,
Yansa da ocak ocak,
Bulmayınca bir kucak,
Uslanmaz bu hergele !

Umut uçan kuş gibi,
Yollar hep yokuş gibi,
Bahar gelir kış gibi,
Maya çalarken göle...

Karşıma ansız çıktın,
Öyle bir bakış baktın !
Anlamıştım kaçıktın,
Sevdim ben bile bile...

Mevsimidir ek beni,
Bir gül gibi bük beni,
Yeter ki sev tek beni,
Döndürme bir sebile...



Hayrettin YAZICI