Birgün girer, ertesi gün çıkarsın
Dünya çift kapılı handan ibâret
İnsan nedir diye cevap ararsın
Bir kafese konmuş candan ibâret.

Gâfil, dünya senin için dönmüyor
Rahmet kesilmiyor, yağmur dinmiyor
Kibr’in yükseklerden yere inmiyor
Şeytanın inadı kinden ibâret.

Senden başka yoktur zannetme gamlı
En yüce dağında başı dumanlı
Azrail’e boyun eğer her canlı
Sanma ki bu dünya senden ibâret.

Hem aldı hem verdi, yılmadı dünya
Hiç bir derde şifa olmadı dünya
Sultan Süleyman’a kalmadı dünya
Hayat gizemli bir sondan ibâret.

Mevlâ’m hayat vermiş, imtihan için
Demiş, kulum buyur, senindir seçim!
Ahiret ummandır dünya bir içim
Ömür bir nefeslik gamdan ibâret.

İster bir karınca kadar yavaş koş
Yüz değil, bin sene yaşasan da boş
Dünya bir yudumdur, içenler sarhoş
Koskoca bir ömür dünden ibâret.

İnsan son borcunu canıyla öder
Ruh Allah’dan gelir, Allah’a gider
İnsanı ilk önce kendi terkeder
Beden denilen şey kından ibâret.

Hicranî’nin O’nsuz geçmez bir a’nı
Allah rızasıdır, yalnız merâmı
Çok uzak zannetme ecel sıranı
Ömür yalnızca bir günden ibâret.

Nûriye Akyol
30/10/2022