Vefasız unutup gittin sevdamı
Umutsuz yollara düşen ben oldum
Bıraktın hasreti, kederi, gamı
Gönül yarasını deşen ben oldum


Sen tattın ellerde nazlı vuslatı
Ferhat gibi dağı eşen ben oldum
Bir vurdun bin öldüm çaresizlikten
Kor gibi hicranla pişen ben oldum


Olmadı umrunda uykusuzluğum
Ne açlığım sana ne sususluğum
Büyüdü özlemle umutsuzluğum
Susarak kahrından şişen ben oldum


Açsın diye oysa yüzünde güller
Yar’dım karanlığı ruşen ben oldum
Mevsimsiz solarken bütün hayaller
Açtım güz’e inat gülşen ben oldum


Sana ne desem ki vurdum duymazım
Ağlasan Kuytun ben köşen ben oldum
Seninle sevindi gönül çıkmazım
Kahkahan ben oldum neşen ben oldum



Bu muydu vefanın sende örneği
Kuruttun sevgisiz meşen ben oldum
Seni kötülükten sakınmak için
Dolandım boynuna cevşen ben oldum


Şimdi kollarında başka biri var
Hasretin koynuna düşen ben oldum
Sen açan çiçeksin ben taştan duvar
Gönül yarasını deşen ben oldum



Ben oldum dillerde deli divane
Acıya griftar meftun ben oldum
Süzülür gözümden yaş tane tane
O Leylasız sefil Mecnun ben oldum