7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3946
Okunma
kader defterimden eksilen yapraklara inat
bozulmaz bir tabloydu yaşam;
sabah gidip, akşam geldiğim yollarda
...
manolya ağacı yanında bir kadın;
yüzünde bir ben,
bir de gülümseyen güneş...
iki yakalı şehrimde mor;
özünde bir ben,
bir de çanlı minareler...
ak kırlangıçlar kanadında rüzgar;
sözünde bir ben,
bir de simit atan yabancılar...
yer gök mavi;
içinde bir ben,
bir de öfkesini kusan vapurlar...
on üç puntolu gazeteler;
manşetinde bir ben,
bir de kan...
az sonra karanlık da başlayacak;
ve
derinde bir ben,
bir de siyah orkide...