Yüreğimi dağlar, acı bir söz,
Kör kurşunlar gelir, hiç sormaz öz.
Bir sevda masalıydı bizdeki,
Vurur da geçer, bırakmaz iz, göz.

Ayrılık rüzgarı eser yine,
Her nefes alırken batar içime.
Kör kurşunlar savrulur, vurur canı,
Kurşun yarası açar, solgun beden.

Gözlerimde yaşla, gönlümde dert,
Kör kurşunlar deler, ruhu perişan.
Bir anlık öfkeyle yıkılır hayal,
Kurşun yarası kalır, sadece hüsran.

Umutla bakarken yarınlara,
Kör kurşunlar düşer, vurur yüze.
Bir sevda masalıydı bizdeki,
Kör kurşunlar bitirir, her güzel söze.

Sevdamızda vardı bin bir heves,
Her kelime aşkla dolardı, herkes.
Kör kurşunlar çaldı, aldı ne var ne yok,
Kurşun yarasıyla kaldık, sessiz bir nefes.

Gecenin karanlığına gömüldük,
Kör kurşunlar vurdu, sustuk, çözüldük.
Her bir anı zindana çevirdi,
Kurşun yarasıyla ölüp dirildik.

Yaralı bir kalp taşır oldum, ben,
Kör kurşunlar vurdu, kırdı yeniden.
Her sabah bir umutla doğar güneş,
Ama kurşun yarası sızlar, yine yeniden.

Bir şarkıydı içimde yankılanan,
Kör kurşunlar vurdu, sustu her zaman.
Sevdamız kaldı bir eski masal,
Kurşun yarası vurdu, yaşandı durmadan.

Şimdi sızlar içim, derin bir yara,
Kör kurşunlar vurdu, düştü dara.
Sevdanın sonu bir kör kurşundu,
Kurşun yarasıyla kaldık, bir başına.

UMUT ŞAİRİ