Papatya kokulu sevdiğim!
Sensizlik yağmurları başladı yine
Toprağa bile kokun sinmiş
Her taraf buram buram papatya kokuyor
Yoksa sen mi geldin?
Sen gideli sene mi oldu, yoksa asır?
Şimdi her taraf buram buram sen
Ayrılık hasreti kokuyor
Şimşekler çakıyor
Gürültüsü de yanımda sen yoksun diye
Özlemim boyun bükmüş, biçare bedenim
Yağan özlem yağmurlarında
Bensiz gezdiğin sokaklarda
Sen de ıslanıyor musun?
Unutmadın değil mi?
Okul yolunda ıslandığımız yağmurlarda
Her damlasında gizlediğimiz sırlar
İçimizde büyüttüğümüz sevgi vardı
Ayrılık yok demiş, ahitleşmiştik hani?
Şimdi de ayrılık, belki de ölüm var
Affet papatyam!
Elimde olmayan bir ayrılıktı bu
Ayrılığın, ecelin kıskançlığı
Ben olmasam da sen kendine çok iyi bak!
Soğuk gecelerde üstünü ört!
Yemeklerini zamanında ye, aç yatma sakın!
Arada bir deniz kenarına git!
Biliyorum ki gideceksin
İyot kokularını doldur avuçlarına
Saçlarına ilişsin meltemler
Aklına gelsin sevdamız
Yaşadıklarımız aklına gelince sakın ağlama!
O güzel gözlerin buğulanmasın, yaş akmasın!
Gülmek sana çok yakışırdı, hep gül!
Masamıza otur, iki çay söyle!
Her zaman yaptığımız gibi
Unutma, biri şekersiz
Martıları besle gevrekle
Uzun uzun ufka bakacak gözlerin
Dalıp gidecek biliyorum
Türkülerimiz dudaklarında ağlayacak
Ayrılığımıza, yokluğa
Hayat sana da tatsız, tuzsuz gelecek
Ama sen kendini bırakıp gevşeme!
Topla kendini, görmesin kimse
İçine akıt, tutamadığın gözyaşlarını
İlkbaharlarda da unutma beni!
Kırlara koş, papatyalar topla
Ben öremem ama tacını sen ör benim için
Ben takmışım gibi de tak başına
Ve sakın unutma!
Ara sıra mektuplar yaz bana
Getir başucuma bırak!
Uzun uzun anlat kendini
Hissederim geldiğini, bilirim yazdıklarını
Ne olur, senden habersiz bırakma beni!
Yağmurlar yine başladı
Ant içmiştik ya beraber olmak için
Ben hala sözümdeyim ve seni bekliyorum
Sanma ki ölüm beni senden ayırdı
Toprağıma, bedenine düşen her yağmur damlasında
Uzat ellerini korkma, yine beni bulacaksın…