gözüm yol çekiyor
kendimi terkedilmiş ağaçlara astım
kuru dallarda sararmış yapraklar gibi
sallanıyorum



eğer güneşe varırsam
ateşe düşen kelebekler gibi kavrulurum
ama yine de sıcak bir yer lazım
bulutları söyleme hiç
yağmurlar bitirdi
beni



gözlerim
gündüz dağlara uzanan vadi sarmaşığı
gecedeyse uykuya yatar yüzümdeki aynalarla
sabahında erken uyanır bir kıyı balkonunda
serin sulara



ketenden yırtık çarşaf tenim
yoksul bir gemi gibi ada arayışlarında
kalbimse ıslak mendireklere çarpan kapı
dalgakıran koylarda ölü aşklar
doğurur besler



umduğunsa bu aşk değil



gözüm yol çekiyor
sesim sonbahara dayanan güz bahçesi
bilirim ki her şey orada sonlanır
güneşin doğuşu da
batışı da



elimdeki kefenin iç sancısıyım
alacakaranlıkların sus durağında gece nöbetlerinde
yüzümden sana serin serin ırmaklar akıtamam
ruhumla birlikte yollara hiç takılma
kaybolursun



göbek
bağımın zincirleri küf tuttu paslandı
gözlerimse enginlerde sabahsız
derin uykulara
niyetleniyor




damsız
kuytularda açan çiçeklere imrenme




..........






ayşe uçar
03082024
16:50