Başka yerde varmıdır, bilmem dengin,
Yine sararıp solmuş berrak rengin,
Yatağını kurutacak üç beş zengin,
Yok olmasın,selvi boyun melet ırmağı.

Sen ordunun güzeli, en büyük nehri,
Yağmur suyuna gizler,zalimler zehiri,
Kirlettiler sonunda ulaştığın her yeri,
Yatağından yok oldu,suyun melet ırmağı.

Hesler yetmedi, madenler geldi geriden,
Korsun mevlam seni,daha beterinden,
Ölmüş baliklar,koku geliyor her yerinden,
Yaşanmaz hale geldi,köyüm melet ırmağı.

Duymaz oldular bunca feryadi figani,
Hiçe saydılar sende yaşayan canlıyı canı,
Üç beş kilo altına değiştiler bunca insanı,
Dertlerin olmuş kör düğüm melet irmagi.

Koyulhisar Sivas ile geçtiğin bu yurdu,
Kirlendi,Mesudiye, Kabadüz, Ulubey, Ordu,
Nerede çare,ne aradı zalimler,nede sordu,
Kurutacak seni, altıncı beyim melet irmagi.

Şevki der ki; ben bu derdimi kime yazayım,
Ölsün bütün canlar da,mezarmı kazayım
Halen uyanmamış, uyuyor emmim dayım,
Bu ne haldir,kime ne deyim melet ırmağı.