Kızgın güneşte sürdüğüm düveni
Zemheri ayında söktüğüm geveni
Bulamadım,hatır gönül bileni
Ben gurbete alışamadım.

Ögner alıp,tarlada ekin biçmeyi,
Mayıs ayında yaylaya göçmeyi,
Bilemedim belki dost seçmeyi
Ben gurbete alışamadım.

Yaylam, sendeki duman ile çiseyi
Uzun entariden giydiğim elbiseyi
Ayrı gayri tutmam ama kimseyi
Ben gurbete alışamadım.

Yüzleri gülse bile çatiktir kaşlari
Yürekleri ürkek eğiktir başları,
Bogazda kalır ekmekleri aşları
Ben gurbete alışamadım

Çeşmesinden parayla su akar
Buzdolabı olmasa yoğurdu kokar
Hep menfaat ilişkisi hep çıkar
Ben gurbete alışamadım.

Yanıyor yüreğim hasretine için,için
Geldik gurbete ekmek için aş için
Bu nasıl kararmış bu nasıl seçim
Ben gurbete alışamadım.

Canım Mesudiye’m köyüm Yeveli
Yirmi beş yıl olmuş gurbete geleli
Bu hep böyle,ben beni bildim bileli
Ben bu gurbete ALIŞAMADIM.

Sevki TANRISEVER
Temmuz 2015 Yeveli Köyü/Mesudiye