bir nefes daha çekti sigaradan
beş para etmez ciğerine;
bir nefes de havadan
bedavadan...

hava soğuktu, su soğuk
önü hep kıştı, mevsimlerin
göğe baktı, kuraktı gözleri
adı erkeklikti ağlayamamanın..

yere tükürdü, göğe baktı
saçlarına rüzgardan bir ıslık değdi.
köşede çizilmiş bir karanlığın içine girdi
yere baktı, göğe tükürdü
yüzü ıslandı,
bir ısırık aldı tırnaklarından
bir renk geçti gözlerinden
adını bulamadı...

kendisiyle adaş olduğunu düşündü
sonra ne düşündüğünü anlamadı
elbisesi onu çıkardı
çıplaktı; bileğine baktı
zaman yoktu;
yokluğun zamanıydı
yere düşmek istedi, düşemedi
bir yer de ona düşmüştü koca dünyadan
dünya koca bir yerdi, ürperdi
düşündü; düşündüğü ilk gündü
ne düşündüğünü bulamadı.
adı neydi yoksunluğun;
göğe baktı, eylül ayı geçiyordu
yüzünü yere döktü;
yüzüne baktı, ıslaktı
karanlıktan çıktı, kendine baktı
adını koydu:’’yaşamak’’tı...