Yıllarımı yitirdim uzak ellerde ...
Aklar düşerken saçlarıma tutamadım zamanı yakasından
Şöyle bir avazım çıktığı kadar bağırıp hesap soramadım .
Gülmeye , mutluluğa hasret ,
Dürüstlükten ,doğruluktan, mertlikten şaşmayan ...

Evet benim... lakabım BaRuT , öyle biranda parlayan
Her seferinde hayatın sillesini yemiş , ama umudunu hiç yitirmemiş ...
Dost bildiklerinin sırtını döndüğü ,can bildiklerinin sırtından vurduğu BaRuT
Öyle acınası bakma yüzüme , aynalara bakmaya gerek yok ...
Yüzümdeki çizgiler kaybolan yıllarımın emaneti
Saç sakalımdaki aklar nankörlere kahrımın nişanesidir ...
Meskenim kuytu köşe bir meyhane dert ortağım kadehler meylerdir...
Uzun uzadıya konuşmayı sevmem lafımı da kimseden esirgemem
Belki de sevilmememin bir başka nedenidir ...
Değiş deme bana boşuna ...
Söyle tekrar yeşeren bir umut gördün mü sen ? ölmüş bir vücutta ...
Evet nefes aldığım doğrudur , hatta güldüğümde ...
Ama onu sen gel birde bana sor ...

Evet benim ... lakabım BaRuT , öyle biranda parlayan
Öfkesine kinine gem vurmuş ...Acılarını gömmüş içine acılardan boğulmuş
Değer bilmeyenler arasında insan olduğunu unutmuş...
Bin iyilik yapmış, bir tane yapamayınca kötü adam olmuş BaRuT
Dala vere bilmem ben , hak yemem hakkımı da yedirmem ...
Doğru bildiğimden ölsem de dönmem ...
Değiş deme bana boşuna ...
Söyle boyun eğen kurt gördün mü sen ? çakalların karşısında...
Evet güçlü olduğum doğrudur , hatta mutlu olduğum da ...
Ama onu sen gel birde bana sor ...

Evet benim ... lakabım BaRuT... öyle biranda parlayan ...
Ama adam gibi sevmiş , Aşkını ,umutlarını, hayallerini kalbinde bir mezarda saklayan ...
Evet benim ... Lakabım BaRuT...

23.05.2020 BaRuT