TUTSAK UMUT
Gelecek biliyorum,
Güneş gelecek, Güneş doğacak.
Tutacağım Güneşi, ısıtacak içimi.
Gölgelerim olacak sabah, öğlen, akşam boy boy,
Rutubetli duvarları kurutacak dağ yelleri.

Erkenden kararmayacak.
Sabahlamayacak gecelerim,
Umutsuz günüm başlamayacak.
Sabahın alaca karanlığında,

Çamuru çiğnemek yasak olmayacak.
Kartopu oynayacağım istediğim yerde.
Mevsimleri mevsim şeridinde görmeyeceğim.
Kumsalda yanacak ayaklarım.
Ekmek bırakacağım karınca yuvalarına yine...

Taksiciye çek diyeceğim,
Bilmediğim yerlere,
Değişik yerler görecek gözlerim.
Hep aynı yere, aynı şeylere bakmayacağım artık.
Takvim yapraklarını saymayacağım, tek tek.
Hayallerim, hayallerime koşacağım.
Hayallerimi yaşayacağım...

Küsmeyeceğim bulutlara,
Görünmüyorlar diye,
Islanmak için yağmurlara koşacağım,
Uzun atacağım adımlarımı,
Bitmesin diye korkmayacağım,
Yürüyeceğim sınırsız,
Kalın duvarlar engel olmayacak,
Dur demeyecek kimse bana.

Dokunacağım, dağa, taşa, çalıya, çayıra,
Kuşları göreceğim, dağlarda dallarda.
Kanat çırpan serçeyi, kırlangıcı, güvercini...

Sonra, ver elini koca şehir İstanbul,
Boğazda bir vapur gezisi,
Masmavi Köpüklü sular,
Martılarla paylaşıyorum simitimi,
Baksana şu manzaraya,
Aşık olmamak mümkün mü?

Ünal GÜNEŞDOĞDU