Bağışla deli gönül!
Yıkılmasın diye kurmadığım hayaller de vardı,
Kışın ayazında bir tren istasyonunda çocukça çırpınmışsın,
Şaşkın mı şaşkın bir telaşeye kapılmışsın.
Belki bir daha o duyguyu yaşamazsın ama ,
Tarifi olmayan bir duyguydu,
Buna şahit kimseyi bulamazsamda
Durağın dilsizliği ortamın kalabalık olan sessizliğini şahit tuttum,
Ve buna belkide hayatımda ilk kez bu kadar mutlu oldum.
Buna değdi mi değmedi mi ? gibi basit hesaplara girmek istemiyorum.
Zira yasanildiysa ve mutlu olduysam birde edebildiysem tarifsiz ve paha bicilmezdir.
Sen Benden Gideli Çok Olmuşsun…
SEVGİLİ …
Sadece Ben Seni
Uğurlamaya Kıyamamışım...!
Geceye bir türkü bırakayım kenara çekileyim  diyorum dostLar..
Ama olmuyor
Bırak herşeyi olduğu gibi kalsın.
Acısı yaramızda.
Anısı aramızda kalsın ...
İyiki varsın, iyiki tanımışım seni, beni hep güzel hatırla bu veda değil yol uzun zaman çok kısa ...
Aslında kısa olan zaman değil ömür denilen geçici bir hayal...
Kimi zaman güzel kimi zaman acı bir yaradır bazı yüreklerde sızısı  geçmeyen gün geçtikçe tazelenen bir yara,
Aklıma gelir birden;
Sebebsiz ve zamansız bazen,
Süratin  mi desem, gözlerin mi? yoksa sözlerin mi ?
Aslında her halin var aklımı egale eden...
Bu bir geçici heves değildi,
Saf ve temiz bir duyguya yemilmişlikti.
Bilirim...
En başından beri de farkındaydım yenilmişliğimin de...


Kadir TURGUT