Gönüllerde çiçekler AÇARDI,
Gözlerde mutluluk parıldardı.
Bir araya gelir, dertlerimizi paylaşırdık,
Gönüllerde kardeşlik duygusu YAŞARDI.

Kimler, hangi ellerle,
Sevgiyi gömdü, dostluğu SOLDURDU?
İçimizde bir boşluk,
Yüreklerimize hüzün DOLDU.

O eski günlerin hatırası,
Şimdi içimizi SIZLATIR.
Dostluklar nerede, kardeşlik NEREDE?
Kimler kuyu kazdı da, hepsini GÖMDÜ?

Bir zamanlar sokaklar neşeyle DOLUYDU,
Kahkahalar yankılanırdı dört bir yanda.
Şimdi sessizlik kaplamış her yanı,
Anılar, geçmişte kalmış sanki MASAL.

Komşular kapı komşusuydu,
Bir tabak aşla giderdi sevgiler.
Şimdi yüzler yabancı, gözler soğuk,
Birbirimizi tanımaz olmuşuz, NE ACI.

Hani nerede o içten gülüşler,
Samimiyet, sıcak bir selam?
Kimler, hangi oyunlarla,
Kardeşliği kuyuya attı da, üzerini ÖRTTÜ?

Kalbimizde bir yara,
Gözlerimizde nem.
Özlemle anarız o günleri,
Kuyunun dibinde kalmış SEVGİLERİ.

nejat-sevgi-hasret-umut*