BİR DAMLA GÖZYAŞIMSIN SEN

En büyük aşklarda yaşanırmış
En derin acılar.
Yürek kanayınca, kan kokarmış bütün güller.
Ümitlerin bir solukta tükenişine
Sağnak sağnak ağlarken bulutlar.
Pişmanlıklar, deme konmuş ızdıraplarmış.
Bilemedim !
__’’ Git ’’dedin.
Gittim.
Kal desen kalacaktım.
Hiç hesapsız ve kitapsız sevecektim bir ömür boyu.
Olmadı !
Şimdi yıkma gözlerinin bendini
Bakma öyle.
Sorma !
Gece düşlerimde neler gördüğümü
Unut !
Sana, vecd’e kaptırmış bir Mevlevi dervişi gibi
Aheste bir dönüş tutturduğumu.
Yüreğinde esir bıraktığım
Yüreğimi sök at.
__ ‘’ Unut ‘’dedin,
Unuttum.
Bekle deseydin bekleyecektim.
Tuz basıp yaralarıma
Saracaktım sarı sabır çiçeklerini
Basamadım saramadım, kanayan dil yarasına.
Olmadı !
Günlerce beynimde zonklayan
Biri girerken diğeri çıkan,zehirli hançerler gibi
Acıtan sözlerini silemedim.
Gülemedim o günden beri.
Mazisini tıpkı bir vicdan azabı gibi
Sırtında taşıyan idamlık mahkum misali
Efkar efkar döküldüm.
Oysa ne güzel başlamıştı her şey
Hayatın en anlamlı günlerinde
Saf, duru ve lekesiz bir sevdayı barındırmıştık
Sıcacık yüreklerimiz de.
Şimdi !
Bir fotoğraf karesine bile sığmayan
Hayal kadar bile vefasız
İnsanın bedeninden buharlaşıp uçup giden
Kirpiklerinde asılı
En derin ızdıraplarla sökülüp düşen
Bir damla gözyaşımsın sen,
Dokunamadığım.
Yeniden yaşanması mümkün olmayan
Zamanlarımsın !





Hande HAGHGOUİ

06.10.2008,pzrtesi
çengelköy/İSTANBUL