1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
304
Okunma
En yakınım dediklerim de bilmezdi
İçimdeki kasvetli yalnızlığı
Nereye baksam sen vardın
Ve o masum gülüşlerin,
Ben seni,
Menzeletin kıyısında bir gül iken değil
Yüreğimde bir kor iken sevdim.
Akıp giden zaman
Beni senden ayırdığında
Sevgi denen şeyi,
Ruhumun tozlu raflarına kaldırıp
Kimsesiz sokakların alacakaranlığında,
Rüzgara doğru yürürcesine
Sana varmak istedim.
Ama sen yoktun.
Varamadım.
Ve yokluğunda
Yosun kokusu sarmıştı her yanı.
H.ARSLAN (10.07.2024)
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz