12
Yorum
35
Beğeni
5,0
Puan
1038
Okunma
Anadolu’nun küçük bir şehrinde çocuktuk.
Kendi oyuncaklarımızı kendimiz yapardık.
Belki fakirdik, yırtıktı elbiselerimiz
Belki de ellerimiz üşürdü soğuklarda
Yine de çok ama çok mutluyduk.
Acıkınca pekmezli dürüm yer doyardık
Şimdilerde şatafatlı sofralarda doyamadık.
Belki fakirdik, doymadan kalkardık sofradan
Belki de aç girerdik yataklarımıza
Yine de çok ama çok mutluyduk.
O günlerde küçük odalı evlere sığarken,
Bugünlerde koca odalı evlere sığamadık.
Belki fakirdik, topraktandı evlerimiz
Belki de yüreğimiz ıslanırdı her damlada
Yine de çok ama çok mutluyduk.
Bir gün karla karışık yağmur altında
Diğer gün soba başında geçerdi günlerimiz
Belki fakirdik, kirliydi yüzümüz
Belki de bakamadığımız aynalara kırgındık.
Yine de çok ama çok mutluyduk.
H.ARSLAN (06.01.2023)
5.0
100% (22)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
