Sevgili şairem..

“Annem Öpse Geçer mi...” şiiri, yalnızca duyguların değil, yılların, suskunlukların ve içte katılaşan hesapların da dile geldiği bir iç monologdur. Şairin kalemi, hüzünle ironi arasında ince bir köprü kuruyor; acıyla tebessüm, hayal kırıklığıyla kabulleniş aynı mısrada buluşuyor.

Şiirin her kıtasında geçmişle bugünün iç içe geçmiş halini görüyoruz. Bir yanda kırgınlıklar, öte yanda hâlâ iyileşmeyi umut eden bir çocuk yan. "Annem öpse geçer mi?" sorusu, bir yetişkinin yorgunluğunda bile çocuk kalabilen saf bir ihtiyaçtır. O soru, sadece bir yara için değil; bir ömrün sızısı için sorulmuş bir dualı cümledir.

"Hâr da ben, nâr da bendim" dizesiyle şair, kendi içinde yanmış, pişmiş ve belki de küllerinden yeniden doğmayı öğrenmiş bir karakter çizer. Bu, sıradan bir aşk şiiri değildir. Bu, hayatla, insanın kendisiyle ve geçmişte elinden tutmayanlarla yapılan bir yüzleşmenin, belki de bir vedanın şiiridir.

Dilindeki incelik, duyguların hamlığını pişiren bir olgunlukla süslenmiş. Kaf Dağı, ahlat ağacı, veranda… tüm imgeler yerli yerinde; halk kültüründen beslenip evrensel bir şiirsel dile dönüşmüş.

Şairi yürekten kutluyoruz. Böylesi bir metin, sadece duygulara değil; düşünceye ve edebi zevke de hitap eder. Sessizce okursunuz, sonra içinizden “geçer mi?” diye mırıldanırsınız… ve bilirsiniz ki, bazı yaraları sadece “anne gibi” sevgiler sarabilir.

Kaleminize, yüreğinize sağlık.
Nicelerine huzurla iyilikle güzellikle..
Sevgi ve muhabbetle kocaman sarılıyorum 💜🌿

Peri Feride ÖZBİLGE

Bir hesaplaşma görünüyor ama açılan yara nerede olursa olsun anneler imdada yetişir, ben inanıyorum ötelerden bile gözleri üzerimizde sevgiler
👍❤️❤️

Annem Öpse Geçer mi...


Yarım kaldı vah yarım, nicedir buna taktım
Bahaneyi nazara bağlamaktan da bıktım
Ben seni düşünmeyi çoktan, çoktan bıraktım
Burnunla Kaf Dağı’nı mesken tuttuğun anda.


Kırk yıllık Kâni’ymişsin, ki sen öyle diyorsun
O çok kıymetli huyun değişmez öyle dursun
Bir acaip havalar gözlerindeki efsun
Seni senden alıyor, aklın hep bir ziyanda.


Onca ay, onca sene, geçti göz göre göre
Ne koştun ardı sıra, ne umrundaydı süre
Dilimin döndüğünce anlattım hara güre
Bir bana mı sağırdın, ne saklıydı arkanda.


Vicdanınla aranda tuhaf bir hesaplaşma
Kibrinden zerre taviz vermediğine şaşma
Aldım verdim, ben seni yendim diyen uzlaşma
Hâr da ben, nâr da bendim, piştim âhir zamanda.


Annem öpse geçer mi, geçer be geçer dedim
O ahlat ağacının gölgesinde bekledim
Çocukluğum kokuyor, anne beni sar dedim
Sol yanımdan öp dedim yıkılmadan veranda.


Temmuz2024/NÜS...................................................Kalemine kelamına sağlık saygıyla selam bıraktım...

şiirin ismi bile başlı başına bir şiirdi sitem ve tutkulu duyguları ile çok nefis bir gönül sesiydi dost kutlar esenlikler dilerim...

n ismi de içeriği de çok güzei beğeniyle okudum.
Gönlünüz dret görmesin.Aiiaha emanet olun