Aynada yüzüme gülüyordun da
Ömrüme çok zarar, verdin ey kendim.
Dost olmadığını biliyordum da
Düşman olduğunu yeni öğrendim.

Sen ki ağırbaşlı, zarif ve ince
Başını eğersin bir kul görünce
Nasıl da değiştin öfkelenince
Hışman olduğunu yeni öğrendim.

Ey kendini bilmez gafil, serseri
Nefs’inin ardından gitme ,gel beri
Günâha doydukça genişler deri
Şişman olduğunu yeni öğrendim.

Kendini beğenmiş, bir aklı köse
Ön saflarda vaaz verir herkese
Ziyankâr’a, zûlümkâr’a, nekes’e
Başman olduğunu yeni öğrendim...

Hevâ-i, hevesler taşar gönlünde
Şeytanın attığı kement belinde
Oyuncak olmuşsun nefs’in elinde
Eşmen olduğunu yeni öğrendim.

Çok kez vurdun beni şah damarımdan
Söyle haz mı aldın ahuzarımdan?
Bu derin sükûtun, bildim arından
Pişman olduğunu yeni öğrendim.

Nûriye Akyol
20/6/2024

Köşmen: Şişman, tombul, tıknaz.

Hışman:
Öfkeli, gazaplı

Başman:
Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Bir topluluğun ileri gelenlerinden her biri.
İleri gelen, sözü geçen kimse.

Eşmen:
Eş, arkadaş, yaşıt.