0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
227
Okunma
kime ne ki !
günün ağrısı,
cerehati,
hep benim kıyılarımda iken,
kimin umurunda ki !
benim ağrıya bel veren,
yıkıma zemin oluşturan,
kirli yakam,
böylesi kara düş’ün içinde,
ağrıyan kolumu,
kulaç atıyor iken,
düşen çenemi, çiğnerken,
kendimi kanatlar arasında,
göğün altında,
martı kollarında,
İstanbul’u izliyorken buldum,
uyanamadığım bir rüyaydı bu,
her şeyin farkında olup,
gözlerimi açamamak,
rüya değil de ne ? gün aydınlıkmış, cumartesiymiş kime ne ?
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (1)
