Gün yüzünü döndüğünde insanlara
Bir yumak ip dolayıp parmaklarıma
Gergef edip hayatımı ,
Bütün ukdeleri
nakış nakış işleyeceğim ,yuvarlak bir kasnağa

Tek tek sökeceğim sonra işlediklerimi
Kaybolup yok oluşlarını ,yeniden , bir daha yaşayacağım
Ve nihayetinde inatçı bir düğümde takılacağım
Çözemeyeceğim
Yine …
Elime aldığım bir makasla kestirip atacağım bir kenara
Oturup bir daha ağlayacağım


Nakış nakış işleyeceğim gergef edip hayatımı
Yeni motiflerle süsleyeceğim
Rengarenk bir gökkuşağı misali
İmzamı atıp yuvarlak bir kasnağa
Adını adımın yanına yazacağım
Sırma ipliklerle
Bohça bohça kefenleyeceğim
Kimseler görmeyecek bilmeyecek
Göz değmeyecek sana
Gözyaşı ile yıkanmayan
Biraz lekeli , biraz bozuk
Her deseni benden
Her rengi senden
Bize ait mutlu kuşların cıvıldadığı
Kiraz çiçekleri serpilmiş
Ateş renginde nar çiçekleri ile bezenmiş
Gelinlik giymiş bir bahar gibi
Eteklerinde papatyalar …
Yuvarlak bir kasnakta yeniden doğacağız


Nakış nakış işleyeceğim
Bohça bohça kefenleyeceğim
Günün ilk ışıkları gibi
Gecenin yıldızları gibi
Ve denizin yakamozları
Ve yeni yıl ışıkları gibi
Serin, aydınlık, çiçek kokulu sevdamızı

Meral Dülger