Biz yakmadık bunu âlem biliyor
Delilleri gizli bir el siliyor
Biz, birbirimize düşman oldukça
Arkamızdan asıl düşman gülüyor...

Sivas’ın alnına çalındı kara
Sağır sultan duydu, bu bir iftira
Ölende biz olduk, alanda yara
Her şekilde olan bize oluyor...

Müslümana düşman, âlemi cihan,
Derin uykudasın kardeşim uyan
Kuyunun dibinde Yusuf’u koyan
Kurtlar yedi, diye çıkıp geliyor...

Sivas’ta bir can pazarı kurdular
Başbağlarda can evimden vurdular
Çekilip kenara seyre durdular
Bu muammâ hep çözümsüz kalıyor.

Sivas toprağında yetişmez na’mert
Hepsi yiğido’dur, her yiğidi mert
Silinsin alnından gayrı bu töhmet
Düşman aramıza nefret salıyor.

Kurulmuş yurduma türlü tuzaklar
Muhabbet bağını vurmuş sazaklar
Yakın olsun, derken bize uzaklar
Yüreğimi firkat oku deliyor...

Sivas’ım, kaderin kara yazılmış
Ters yel esmiş bağın, bahçen bozulmuş
O güzel nâm’ına mezar kazılmış;
Vah Hicranî’m, aklamadan ölüyor...

Nûriye Akyol
2/7/2023