Derin bir iç çekişin içinde olmayı sen istemedin
Ben de ciğerimi lüzumsuz bir havayla doldurmayı hayal etmemiştim zaten
Bana kadardı aldığım nefesler
Bana kadardı daldığım düşünceler
Her şey bu kadar ağır olmak zorunda da değildi üstelik
İki kişilik bir yük de gereksizdi aklımca

Hayatımın bir kısmı kendime duvar örmekle
Diğer bir kısmı da o duvarları yıkmakla geçti
Daha da kötüsü gelecekteki kendimden de emin değilim
Emin olduğum şeyler de var aslında
Bu sene Beşiktaş şampiyon olamayacak
Dünya hiç bir zaman düzelmeyecek
İnsanlar hep aldatıyor olacak
Ve ben insanda ısrar etmenin bizi kurtaracağına inanıyor olacağım, yine
Kuşlara özenecek , ama hiç uçamayacağız
Düşüncelerimiz yer çekimine yenik düşecek
Ellerimizi emanet edecek bir çift el arayışında olacağız
Ellerimiz bomboş kalacak , yine
Hep severdik hüzünlü olmayı , sevmeye devam edeceğiz
Bir varmış , çok yokmuşlu hikayeler yaşayıp
Geçmişte kaldıklarında , hepsini gülerek “ne güzel günlerdi” diye anacağız
Yaşadıkça yaşlanacağız , kabullenmekte zorlanacağız
Sebepsiz ,bir şarkıya ağlayacak , olmayan sevgilinin yasını tutacağız
Gönül mezarlığımızda

Seni bulmayı ben istemedim , sen de beni sobelemedin üstelik
Buradayız

Ne geçmişteki duvar ustası
Ne gelecekti yıkım makinaları
Ne Beşiktaş’ın şampiyonluğu
Ne de kuşların göç yolculuğu

Buradayız ,
Şimdi ki tek gerçeğimiz bu
Ve en haklı serüvenimiz, bizi gerçek kılan .

Meral Dülger