Ayarsız bir dünya bırakıyorum şimdi sana oğlum
Sen kalbini ve aklını dengede tut
Ömrümden fazla papatyalar bıraktım dağlarda
Çiçekleri derlerken elini dengede tut
Gün doğumlarını ve gün batımlarını bıraktım yeryüzünde
Gündüzde ışığı , gecede karanlığı dengede tut
Sen seversin kedileri ve kuşları
Sevgiyi gösterirken merhameti dengede tut
Uzun uzun yollar bıraktım sana
Yürürken ayağını dengede tut
Bi dolu hüzün , bi dolu gözyaşı da bıraktım
Acını yaşarken , sevincini dengede tut
Gezilecek onca ülke , onca şehir bıraktım
Dünyayı gezerken vatanına olan sevgini dengede tut
İnsanlar bıraktım büyük küçük, kadın , erkek, çocuk
Bir arada yaşarken saygını dengede tut
Sohbetlerimizi , şiirlerimizi bıraktım sana
Beni hatırlarken , yaşamını dengede tut
Çok şarkılar söyledik seninle , söyleyemediklerimizi sana bıraktım
Ritme kaptırdığında kendini duygularını dengede tut
Daha söylenmemiş ,anlamlarını anlatamadığım sözler bıraktım sana
Konuşurken dilini dengede tut
Ben kimseye güvenmeden gidiyorum
Sen güveni , adaleti , sevgiyi ve merhameti sımsıkı tut .

Meral Dülger