0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
202
Okunma
Gecenin karanlığına sarılmış umutlarım
Gözlerim öylesine yorgunki anlatamam
İçimde gürültülü bir fırtına kopuyor sanki
Aklım bulanıyor sadece uyumak istiyorum
Kendimi öylesine kaybetmişimki derinlerde
Karanlık bir kuyunun en dibindeyim sanki
Duymuyor kimse çığlıklarımı
Ve ben günden güne çıldırıyorum sanki
Her gün bir adım daha yaklaştığımı hissediyorum
Ölümün görkemli ve soğuk tahtına
Hayat denilen şu yolda yalnız yürümekte varmış
İnsan büyüdükçe küçülüyormuş aslında
Kazandığımızı zannettigimiz ne varsa hepsini kaybetmişiz farkında olmadan
Ben pes ediyorum hayat al senin olsun yalan dünya
Ben yokum artık bu sahte insanlık oyununda
Yokum anladınmi yok.
5.0
100% (1)
