Kaderde olmasa, taşlar oturmaz yerli yerine;
Nereden geldin, nasıl girdin ki hasta günlüme?
Durmadan dönüp dolaşıp seni düşünürken,
Artık sormayışın benim için ölümle ile eş.

Döktüğüm gözyaşlarını kimse görmedi;
Senin için felç olduğumu kimse bilmedi.
Sen bile görseydin çırpınmamı, gözyaşlarımı
İnsafa gelirdin belki, acırdın halıme benim.

Kalbimin içine şimdiden doldu toz ve duman;
Kocaman boşluk hissediyorum her bir yerimde.
Tatlı gülüşün benim için cihana değer;
Yine de dünyada bir şey düşünmem , nafile.

Yalvardım Allah’a, döğümü ancak O çözer;
O izin verirse vuslat ancak orda görülecek.
Gönlüm o zaman teskin olup huzur bulacak,
O zaman kalbim ne üzüntü ne de gamla dolacak.

Senden başka görmeseydim hiç kimseyi;
Rüyada görseydim belki yine yeterliydi.
Belki gördüğüm, göreceğim her şeye
Hata olurdu, dünyadaki her şeye değer.

Nasıl döndün görmedim mı o acıklı günde;
Kafirler bile acırdı o acıklı halimi görse.
Yine de şikâyetim yok, ne yaptığını görmem;
Hata sırtlan ya da canavar olduğunu bilsem de.

Şiir mi yazardım, gamlı mı olurdum sanmam;
Bir beklentim yok , haşa, olur mu öyle şey?
Bilerek yaptığım bir şey değil, çeken biliyor;
Başıma gelenleri bilmesen de Allah görüyor.
Mesakin
22.06.2024