toprağın kızgın güvertesinde ütopik tanrı



bozguna uğramış sualin hatmi
dem-i mahzene pay edilmiş firkat zaman
gaybın sahibi,
varlığın hiçlikle savaşan alfabesi



söyle,
ey yerin, göğün sahibi
söyle göğsü sineye,
vurduğun kilidin neşter yarası



söyle,
yarası kan,
lehçesi hüzün,
sus’unda ölüm,
ölümünde umut var mıdır,
var mıdır kayboluşun arafında dönüş



söyle,
söyleyin ey meyal, meyal
dökülen sancılarım
söyleyin,
serviler, sancılar, alaca kuşlar
ve dil bilmez sus’lar
söyleyin,
incinmişliğin kırkikindi yağmurlarında
öper mi sevdam omuzumdan



efsunlu bir hasretle dokunsan saçlarıma
yaralarımın avuçlarından öpsen
ruhuma sirayet eden hazan mevsimlerini
çekip bir, bir alsan gözümden
rahman olur mu yolunu kaybeden yaşlarıma



acının izinde
yitik bir coğrafya yüreğim
yüreğim ki
kaybın hükmünde
lacivert gece sıtmasıdır



duada yeşeren nefesim,
hasbihalım,
secdede dudak fısıltım,
söyle ,
şifa olur mu özün özüme ...

~°~
~°~
~°~