Sonsuzluk mu dedin sevgilim.
Sonsuzluk,
Benim için çok değişkenli, koca bir evrendir,
Sevgilim.
Aşkın sonsuzluğumdur, benim.
Aykırı, ayrık yollara düşmüşum bir bilsen.
Ne, dil bileni var bu şehrin.
Ne, halden anlar bulmadım.
Sen..
Sen benim anlayanımdın..
Gecemi süsleyen yıldızımdın, benim.
Çobanların kıskandığı.
Ne bilsin bu bir aşktır, yanar.
Ne bilsin, karanlıklar yalnızım.

Güneşi bekleyen sokak çocukları gibiyim.
Titreyen ellerim kimin umurunda..
Ah..
Ah sevgilim.
Bir ben kaldım, ateşe hasret.
Bir de hazan gülleri, güneşe Hasret.

Eser mi bilmem, seher yelleri.
Kokun getirir mi, dağları aşıp.
Bekleyen gözlerim, yolunu gözler.
Sevgilim.
İşte akşamlar oluyor, yine.
Yine gün karardı, geceye.
Ne kimim var, halim soracak.
Ne, saranım var,
Senin gibi ısıtacak, geceyi..
Biliyor musun.
Aşktan, seninn gibi anlayan da yok..
Harlasın ateşi yüreğime, seher yelleri.
Savursun kullerimi, senin olduğun yere.
Kimse anlamasın,
Sen anlıyorsun ya, sevgilim.
Yansam da harında, yandığım ateşin.
Ne bilsin,
Aşkına yanmamış, küller ne bilsin..

Ağaçlar çiçek açsa,
Papatyalar ilkbahar da.
Gelincikler süslese tarlaları.
Yine de sen sevgilim.
Yine de sen.
Sen kirazımsın dalimda.
Sen kara dudumsun, yeşil yaprak arasında.

Yine baharlar gelecek, bahçelerimize.
Yine zambaklar açacak..
Umudumsun.
Kan kırmızı güller açacak, dört mevsim.
Gülüşünle şenlenecek, sonbahar.
Sevdanla bayramlaşacak, yüreğim.
Özlemin son deminde.

Sonsuzluk mu dedin sevgilim.
Sonsuzluk içimde, bitimsiz bir aşkın ateşi.
Harında yandığım, bin yıllarım var benim.
Sevdam gelişinle can bulacak,
Yüreğim gülecek hayata.
Gülüşün sonsuzluğum olacak..
Sevgilim.
*.
-------------Haydar ATA --