Bir derince yalnızlıktır ilk hissedilen
Zamanla ya alışılır ona gölgen misali
Yahut ta terk etmek gerekir zamanla
Girebilsin diye gönülden biri içeri.

Kiminde kardelenin kırk yılda bir açması
Çölde uzun soluklu, amansız kumların fırtınası
Ve göğe değecek gibi yükselen patikalarda
Düşmek pahasına sakin, mütevazi, hassas
Sağanakta kalmacasına da delicesine
Tereddüte mahal vermeyen samimilikte
Sevgi öznesinin birlikte paylaşılması, biteviye.

Herkese göre değil, ağır bir yük sırta gelmez
Nefsine dizgini vuramayana hiç sevimli gelmez
Emeğe dokunmaktan uzaksa bu hamleler
Nafiledir tüm bekleyiş, var mıymış şansa değer
Düşmezse damla özünden, rahmet rüzgârları esmez.

Bir sokak kedisinde görür ya da minik bir serçede
Yumoş ellerdeki saflıkta, değer katan tebessümde
Bükülmüş beli nihayet belki seksenlik ninede
Görmek isteyene çok var, öznesi sevgi oldukça.

Hayta bir öğrencinin gözlerinde saklı bir giz
Duyumsana sestir o içe doğan birkaç nergiz
Duvardaki estetiğe, tablodaki resim gibi
Şiirdeki güzelliğe onu yazan kalem gibi
Öyküdeki muhteşem kurgudan rol çalan
Kötülerle çetrefilli mücadelelerden korkmayan
Kas gücüne değil, yüreğindeki güce dayanan
O bilir esrarını hayatın, o sezer doğacak günü
Yıkılmaz öyle her yelden, vermişse tutar sözünü.

Hayat umduklarımızla değil, bulduklarımızla var
Ve asla yakmamalıdır bizi yoklukların o ateşi
Sahip olduklarımızdan almalıdır gerçek hazzı,
Öykünmeler olsa da pişmanlıklar doğmamalı
Bir paylaşmak vardı ya asil, öğrenmeli bunu nesil
Belki de rengi döner hayatın, olur onlarla yeşil.

Dünü idrak ne güzeldir, güne bakışı veriyor
Bir ortak mayada insan, kendi özünü de buluyor
Sen, ben değil diyebilen, bizleri mihenk edinen
Arttıkça sayıca onlar, şafak bir başka doğuyor.

Ve diyoruz ki son sözde, kibirliyse eğer kişi
Aidiyet duygunu yaşamamış, nereden bilsin ki
Bize bahşedilen hayat, her kulda ayrı bir murat
Gülmek hiç değmemişse, anlamsızdır bön bir surat,

Ay, yıl, mevsim, gündüz ve hem de gece
Farkı yaratan şey diyor, yüzdeki gülüştür Gölge
Varlığın farkındalığında mücâdele varsa eğer
Yaşanılan her an güzel, tüm hazinelere de değer.

Oğuzhan KÜLTE