Sözcükler birer birer boğazıma takılınca.
Lal olup sarıverdin dünyamı.
Sen kimdin ne idin.
Et ve kemikten ibaret miydin.
Hatırlamıyorum...

Ellerimi biçimsiz suratıma kapatıp.
Tuzlu gözyaşları dökerken.
Sezgisel düşlere dalıyorum.
Yapamadıklarım,yaptıkları,yapabilmek.
Nedir ki
Şimdi bu keşmekeş.
Her bir mısramın arasına.
Kanlı cam kırıkları serpiştiriyorum.
Hayat mecmuasına acılar ekliyorum.
Sonra kendime dönüyorum.
Tek bir satır tek bir imge.
Ya da tek bir hecede parçam yok.
Nefes alış verişim süresince.
Onlarca kişiliğe bürünmüş.
Binlerce cehre olmuşum.
Ardından bana kalan koca bir.
Hiç olmuş

Neyse demişim ve yaşamışım sebepsiz.


Aradan bir vakit yaşamak geçince.
Sen çıkmışsın karşıma.-sen,kadın,gece,gündüz-
Ve yıllarca üzerinde durduğum.
Aşk kelimesi ilk kez bu kadar anlamlı durmuş.
Mısralarımda...
Tasvirini yapmışım acizane her şiirimde.
Lal olmuşsun ellerimde.
Lal olmuşsun gözlerimde.
Lal olmuşsun sözlerimde.
Benim olmuşsun gecelerde...

MEKANSIZ.