Yine oturdum en baş köşeye
Orada babam otururdu
Onun gibi bacak bacak üstüne attım
Başladım yarınki tahminleri çalışmaya

Sonra gözlüklerini taktım
Gördüm onun gözünden dünyayı
Umursamadım gamsızlaştım bir anda
Herşey kapkara geldi gözüme birden ya
Bir odaya kilitlendim
Anahtarda yoktu
Hep kendi kendimi dinledim
Anlatanda bendim
Baktım olacak gibi değil çıkardım gözlüğü
Oturdum, dinlendim

Sonra onun gittiği yerlere gittim
Onun gibi giyindim
Ona özendim, ona büründüm
Önüme bakmadım
Geleni görmedim
Bir de elimde çekirdek
Taksim otobüse hızla bindim
Beyoğunda indim
Tesisatı açtım
Müzikle hayata direndim


Başkasına değil
Sadece ona bilendim
Sıktım yumruklarımı
içtim yine bir iki duble
Kızdım sinirlendim
Başkasına değil
Sadece ona bilendim
O kim mi?
Sormayın kendime yenildim

Bir de onun gözünden baktım kendime
Hiç görmediğim bir ben vardı ya
Hiç istemedim
Hep direttim
Ol dedim sana diye kızdım mimledim
İstedim ki daha iyi olsun
Oba ortasındaki çadır kazığı gibi dikildim
Ve dedim ki iyiliğin için
Kalk silkin
Hayata dikil
ve çık merdivenleri aniden
Anlatamadım onada
Bana benzerdi her yanı
Öğretmenliğim yoktu onada yenildim


Gideceği güne gittim onun gözünden
Mücadele eder gibi baktım herkesin gözüne
Eskisi gibi neşelenmedim
Hayata tutunur gibi değildim
Eskiydi yenilgilerim
Üstüne yenisini ekledim
Gideceğim günü bekledim
Ve bırakıp gittim
Tekettim....

Uğur Türkeköle
05.06.2024