Bildiğin bütün hakikatin sevabı sana
Sevaplardan arta kalan ne varsa
Gönder bana…


Araf ateş boşluk…
İhtişamın yok oluşunu görecek
Göreceksin muazzam bildiğin yapıların yıkılışını


Uzaktan izleyip; el gözüyle bak vasfına…
Taşı delen damla azmiyle sarılıp umuduna
Sahip çık aşkın ruhuna kurduğu kumdan kaleye


Keramet arama
Duygularını sal ortaya
El etek çekilince kalbince ayıkla ayıplarını


Sil aklından izansız izleri
Vicdanına koy ellerini
İşte orada bulacaksın iman ve inancını


Hiçliğe yol ise her lokma
Bırak adın gölgede kalsın
Kalsın ki; nefsinden şüphe duymasın nefesin


Gönül dediğin muamma bir alem
Kapılıp gitme sırtını sıvazlayan ellerin kemiyetine
Gelip geçer mükafat dediğin


Ehl-i can dile Rabbinden
Ruhunca yoldaşın
Sırdaşın olsun ömrünce


Düşünürken varlığını dirliğini
Adım adım ararken sonsuz aşkı
Yaralarınla yarenlik etsin yakarışların


Her seher vakti recm et hayallerini
Tespih tanesi say kâbuslarını
Ve artı deyince, eksiyi de düşün


Yok sayma arkına yürüyen suyu
Pınar başın huzur, göl ayağın duruluk olsun ki
Dalga dalga imrensin sana derya deniz


Hak rahmeti bil
Çile saydığın her zahmeti
Zira sonsuzluğa son nokta diye bir şey yok


Keramet…
Her şeye bir bahane arama
Ki ayrı düşmesin fikrin ile zikrin


Sil gönlündeki desise-i şer-in varlığını
Sevgiyle selamla yüzüne gülen bütün yüzleri ki
Yüzleşme zamanın kahr-ı azaba dönmesin


Kabir hak makamı
Unutma kibrince varlığın ederini
Unutma ki sınırsız sızı gelmemiştir cihana...


Öz ile sözün birliğinde
Gel diyene gitmek güzellik
Hak emridir gitmelere muktedir olmak


Şiirse yazılan,
Aşk demeden olmaz!
Dardayım bir tutam cemre karakışıma


Şimdi bir dua lazım buraya
Kusuruna bakma dua bilmezliğimin
Ki seni ezberlemekten duaya sıra gelmedi