Unutulmaz imiş anne acısı
Unutmadım, içimde gizliyorum.
Derinden derinden vurur sızısı
Ben melek annemi çok özlüyorum.

Kâvim-kardeş gelirdik bir araya
Muhabbet katardık çorbaya,çaya
Anamsız kervanım, kalmıştır yaya
Ben melek annemi çok özlüyorum...

Her sabah namazı kalkardı erken
Gümbür gümbür yürürdü iş yaparken
Kıymetini bilin anneniz varken
Ben melek annemi çok özlüyorum....

Bir sofraya oturur yemek yerdik
Gülüşür söyleşir, sohbet ederdik
Bazen hüzünlenir, bazen gülerdik
Ben melek annemi çok özlüyorum...

Sırtımıza vuran rüzgârı kesti
Oy yandım, diyene yel olup esti
Kadrini bilmedik diye mi küstü?
Ben melek annemi çok özlüyorum.

Ömrümün kaymağı,sütü, yoğurdu
Sıcaklığın gitti dünyam soğudu
Hasretin rüzgârı esti, savurdu
Ben melek annemi çok özlüyorum.

Kâhkiğin Fadime hatunu annem
Gerçek bir osmanlı kadını annem
Alamam hayatın tadını annem
O tatlı sesini çok özlüyorum...

Her doğan kadere boyun eğecek
Ezelden ebede budur tek gerçek
Nûrfânî kalan yok, gelen gidecek
Ben melek annemi çok özlüyorum....

Nûriye Akyol
5/1/2022