KİRLENMİŞ DÜNYA


Geceler mi karanlık yoksa
Yarına ayırdığım düşlerim mi ?
Yıllar mı yorgun,
Yoksa bitap düşmüş yüreğim mi ?
Takvimlerden günler mi düşüyor
Gecenin karanlığı çökünce...
Yoksa umutlarım mı üşüyor
Gecenin soğuk nefesinde .


Ne çok mutluluklarımızı
Feda etmişiz boş yere,
Ölümün eli ensemizde..
Ne kadar da aldanmışız
İçi boş umutlara ,
Şekerli bir sakız gibi,
Çıkarıp atmışız
Ağzımızdan tadı bitince.


Bizim en dramatik sahnelerimizi
Hep en güvendiğimiz aktörler oynamış,.
Hemde başrol gibi..
Kimseye kendine ayırdığın
Baş rolünü kaptırma arkadaş,
Yoksa harcarlar seni savaşın ortasında
Kalmış masum bir çocuk gibi...
Biz , küçükken ne kadar da
Cesur hayaller kurabilirdik.
Büyüdükçe hayallerimizin
Küçüleceğini nereden bilirdik..



Ölmekten ne çok korkardık küçükken..
Şimdi inadına ölmek istiyorum derken.
Meğer biz çocukken..
Ne kadar cesurmuşuz,
Kendimizi çok güçsüz hissederken...
İçimde bir çocuk ölüyor,
Düşüncelerimin tutsaklığında
Çocukluğuma veda ediyorum.
Ve insanlara güvenmekten
Nefret ediyorum..



Gözlerime mil çekmek geliyor renkli
Rezilliklere hayret çe bakılmasında...
Kötüye iç çekmek, iyiyi aşşağalamak
Ne kadar da moda olmuş
Bu dipsiz dünyanın sahte yaşamında...
Hayat mı yalan
Yoksa yalancı olan insanlar mı ?
Kim bu sorunun cevabını tam bile bilir.
Kime sorsan hayat kirlenmiştir...



Ve yine kime sorsan
Herkes kendince temizdir.
Ulan herkes masumsa
O zaman bu dünyayı kim kirletir...


Şiir &Altyapı Cemre_ymn_
"Benim şiirlerim sesiz AĞLAR...