1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
304
Okunma
bir yalnızlık sonrası mıydı bilmem
afili bir ayın altında yemyeşildi sundurmalar
gece sessiz bir çığlığın resmini çizer gibi boyanmıştı
bu mavilik bu siyaha ne zaman böylesine karışmıştı
henüz anlamakta zorlandığım duyguların şarkıları beynimde
oysa ben bunlara bu kadar yabancı olduğuma inanmazdım
gözlerim mihraba dalar dalar durur
içimde uyanan devlerin putları prangalardan kurtulur
hani çiçeksiz hanımeline benzerdi yüreğim
içim deki rüzgar en yücesiydi hani savaşçıların
ölümü düşünür
gülümserdim bir zaman
şimdi ciğerimi delen bu hafif meltem de ne
bir yalnızlık sonrası mı olacaktı ölümüm
bu güzelim ayın altında
yemyeşil sundurmalarda mı
istikametimi yitirecektim
5.0
100% (2)
Cevap Yaz