Önüne önyargı perdesi çekip
Doğruyu görmeyen göz yaktı bizi...
Sonuna bir "lakin", bir "fakat" takıp
Eğriyi yermeyen söz yaktı bizi....
.
Gereği sanarak törenin, dinin,
Kuluyuz çoğumuz bir "efendi"nin...
Bir ömür güdülüp bir kez kendinin
Farkına varmayan öz yaktı bizi...
.
"Kâfirlik" suçundan aklı asalı,
Kılavuz belledik miti, masalı...
İnsanlık temelli, cennet misali
Bir dünya kurmayan tez yaktı bizi...
.
Hurafe çölünde buyruk ağında,
Mezeyiz zalimin zül tabağında...
İlim ülkesinde, irfan bağında
Uygarlık vermeyen yaz yaktı bizi...
.
Allayıp, pullayıp asılsız lafı,
Kazanır sahtekar her ihtilafı...
Ahlaka sığmayan hile, hilafı
Dışarı vurmayan yüz yaktı bizi...
.
Sızınca menfaat hazzı iliğe,
Bürünürüz garip bir kişiliğe...
Sen’i, ben’i, o’nu dolayıp iğe
Kardeşlik örmeyen biz yaktı bizi...
.
Bir hâl varsa inkar kadar belalı,
O da kalkan tutmak şerre hilali...
Mazlumun payını yerken helali
Haramı sormayan haz yaktı bizi...
.
Çok muhtacız Yunus gibilerine,
Hoşgörü simgesi, sevgi erine...
Husumet ustası nefsin yerine
Yüreği yormayan gaz yaktı bizi...
.
Hayatı, üzmeyip korku, kuşkuyla,
Yaşamak ne güzel şevkle, coşkuyla...
Hak-hukuk özlemi, birlik aşkıyla
Ruhları sarmayan köz yaktı bizi...
.
Örttükce yalanlar idraki kat, kat,
Gücüne güç kattı mutlak itikat...
Zamanın hükmünce açık hakikat
Yurduna girmeyen iz yaktı bizi...
.
Cumhuriyet nice hayatla bedel
Ödenip kurulan en modern model...
Her yurttaşı eşit görüp feodal
Dağları yarmayan diz yaktı bizi...
.
Belki de, ne desem nafile hepten,
Ne çıkar şuurdan yoksun talepten...
Kopya, taklit gibi türlü sebepten
Kemale ermeyen töz yaktı bizi...
.
Veli BOSTANCI (Ankara, 9 Mayıs 2024)