Yukarılara öykünsek de biz, yoruldu diz
Mesele alkış değil, kürsüye de yok meyil
Kimilerinin de umuruna gelmeyenlerleyiz
Fakat biliyoruz ki inançtan doğar güzellik
Her şeyi yitirsek de vazgeçmeyeniz daim
Sorunların çözümünde olmalı ki uzlaşılar
Efsunlu o yarınlara ulaşmaksa bu eğilim,

Hassasiyetler yetmiyor ivme için, çok cılızlar
Yüreğe değemiyorsa rüzgârı halen gerçeğin
Belki de çözümsüzlüğü en dibinde yaşamalılar
Bir an gelmeli ki uyanışlar başlasın için için.

İnsanlar sorgulayacak her şeyi ta başından
Varın bir kandırmacada arayın halen kendinizi
Asırlardır manipüle edildi tüm hakikatlar
Görünenler gerçeğin değil, yalanların denizi.

Akıl ile ve yordayarak şu mantığı bulunacak
Nerede örtülü ise üstü gerçeğin elbet açılacak
Nereye kadar bu kandırmaca yeter artık
Şuurunu giderek yitiriyor zavallı insanlık.

Bırakın üç, beş yediyi, mesele rakamlar değildi
Yetmeyeceğini söyleyenler arzın mahsulünün
Giderek artmaktadır içimizde o sinsi planlar
Ne de havalı söylemler bunlar, sizi ahmaklar
Nasıl başarabileceksiniz cüretkârlıklarla
Ve neye karşı onca kaos, pazarlıklarda
Hâkimiyet sizin miydi ki geçtiniz kürsüye
Bir bakın sizin gibilerin sonu ne oldu diye.

Kötü ile iyinin savaşıdır şu hayat, taraflar belli
Şeytanın hizmetkârları saklamıyor kendini
Alenen oluyor her ne oluyorsa, uyanma vakti
Hak galip gelecek elbette, bir şafak vakti.

Hani en üstünü değimliydi ademoğlu varlıkta
Her geçen gün sınanıyor savaş, açlık, kıtlıkla
Ve sanki doğal nedenlerdenmiş gibi varsayım
Suni depremlerle keyfinize göre arzı sallayın
Anlaşılan gelmekte olan pek bir yaklaşmış
Duygu, akıl ve bedence inanın kaostayım.

Ne diyeceğiz yeni gelen nesile, çile ki çile
Sağlam kalmış her ne var ise oyuluyor dibi
Daha dün güvenle gezdiğimiz onca mesire
Dönüşüyor bağ, bahçe, ormandan çöle.

İman ile imansızlığın tam ortasındayız
Yiten insanlığa da cümlemiz de yastayız
Ya fıtratın çağrısına vereceğiz kulağı imdada
Yahut bir hezeyanla düşeceğiz apansız azaba.

Diyorum ki derdest edildi bizi biz yapan şeyler
Gölge ozanım özden döküldü bu acı sözler
Sonuna kadar safımız bellidir yüksünmeyerek
Ta başlangıçtan yana vardı kavga, gözyaşı, talan
Nefes aldığımız ölçüde savaş da bitmeyecek.

Oğuzhan KÜLTE