2
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
292
Okunma
Evimin balkonundan
Seyrediyorum caddeyi…
Caddenin kaldırımındaki insan selini…
Çocuklar koşuşuyor.
Gençler akıyor.
Yaşlılar ise…
İki ileri, bir geri
Gideyim, gitmeyeyim gibi…
Sonra onlarda gidiyor.
Onların yerine geliyor yenileri…
Ekranda bir anlık resimleri…
Sanki slâyt gösterisi.
Oysa hayatın kendisi bu…
Çark dönüyor yerli yerinde,
Herkes kendi oyununun başrolünde…
Oyunlar, bir bir bitiyor,
Değişiyor başrolde olanlar.
Tek değişmeyen oyunlardaki roller
Ve bitişe akıp giden zamanlar.
*
Evimin balkonundan
Seyrediyorum caddeyi…
Caddenin Kaldırımdaki insan selini…
Her şeyden habersiz
Oynuyorlar rollerini,
Oynuyorlar rollerin en gerçeğini.
04.05.2024/ Mustafa YÜKSEL
5.0
100% (13)
Cevap Yaz