Şu sokaklar bizi anlatmaya yetiyor.
Zaman su gibi akıp, ömürler bitiyor.
Nedir şu insanlardaki kargaşa, telaş?
Yine bu sokaktan hangi fani gidiyor?

Dile gelip de konuşsaydı şu sokaklar
Kim bilir, ne hikâyeler anlatırlardı.
Belki üzerine basıp geçtiğin taşlar
Kulağına, aşk masalları fısıldardı.

Bir bilsen kaç aşığı oralar sakladı?
Kaç yetim, gariban oralarda ağladı?
Yüreğini görselerdi taş sokakların
İnsanlar her taşını sevgiyle okşardı!

Zaman makinesi gibiymiş bu sokaklar…
Anılarmış dünlerden bugüne akanlar.
Sanki öğütülen tane tane buğdaylar
Bu sokaklardan ayrılıp giden insanlar!

Yüksel, bitmezmiş bu sokakların yolcusu
Ne ilk gideniymiş bu, nede sonuncusu.
Çok, ayrılıklara şahitmiş bu sokaklar!
Bunu kader bilmiş, sokaklar ve insanlar.


03.05.2024
Mustafa YÜKSEL