Nice zenginler gördüm, doymaz, para üstüne para yığarlar
Nice garibanlar gördüm, çaresizlikle sessizce ağlarlar.

Nice âlimler gördüm, alçak gönüllü, her bir gönle sığarlar
Nice zalimler gördüm, taze teni, kızgın demirle dağlarlar.

Nice acılar gördüm, tarifi imkânsız, yürekler dayanmaz
Nice sevinçler gördüm, mutluluktan yürekler yerine sığmaz.

Nice gelen insanlar gördüm, nicesi yaşadı çok seneler
Nice insanlar gördüm, hiç gelmemişler gibi çekip gittiler.

Nice ocaklar gördüm, sahipsiz, çoktan sönmüş, ateşi yanmaz
Nice cahiller gördüm, sönmüş viran ocaklardan ibret almaz.

Nice şehirler gördüm, insanları yok, konutları kabirler
Nice şehirler gördüm, sokakları ıssız, sessizlik güderler.

Nice tabutlar gördüm, içlerinde götürdükleri melekler
Nice tabutlar gördüm, peşlerinde bıraktıkları hep keder.

Yükselim derki: düşünenler bu gerçekleri hemen görürler
Hayatı, hayat gibi yaşarlar, hayatta bir defa ölürler.

Gerçekleri göremeyenler, gerçek diye, hep hayal görürler
Gerçek hayatı yaşamadan, her gün doğar ve her gün ölürler.



.................24.04.2024 / Mustafa YÜKSEL