TÜRK MİLLETİNİN İSİMSİZ KAHRAMANLARINA
Atılmak için karanlığın üstüne,
Belki de son kez göreceğim şafağı bekliyorum.
Asırlardır parlaması ondan,
Kalpağımdaki gururlu hilalin…
Nerede bir mazlum beni görse, sevindirip, yüzünü güldürüyorum.

Tabancamın metali kadar soğuk düşmana bakışım,
Ama daha vakti var, zamanını bekliyorum.
Belli kurşunu kime sıkacağım, tek tek tespit etmişim,
Gördükçe bölücüyü, haini, namussuzu…
Bu yüzden, kızgın bakarken gözlerimi kısışım.

İyi bilirim bu vatan uğruna, can vermeyi de almayı da,
Ön siperde şehit olacağına sevinene imrenip,
Sırası gelene kadar geride durmayı da.
Bıraktım güzel günlere aşkı, heceyi, aruzu.
Bütün yüreğimle bekliyorum bu son taarruzu…

Vazgeçti bizim nesil güneşi, denizi, kumundan,
Atmak isterken bu kadar namert, Türk’ü öz toprağından…
Kurtarayım da vatan ile Kur’an’ı,
Elin gâvuruyla, padişah hayranı dinsiz münafığından,
Uyuyan neslim adımızı bilmese de olur.

Ceddim Türk, soyum Türkmen yüzyıllardır buradayım.
Giren her kurşun yıldız bedenimde, her şarapnel ayım.
Kanım bayrak yapar onu, siz sarın tek kefen de olur.
Tek can vereyim de bu yolda bilinmesin mezarım,
Kandilden kandile okunan bir kuru Fatiha da olur.
ALP ARSLAN
08.12.2018 - ANKARA