GÖLGELİ GÜZELLİK
Verdiği savaşlardan alışkın,
Hiç mi hiç eyvallahı yok,
Etrafındaki çıngıraklı bakışlara,
Görüntüsü havalı, yürekse yetişkin…

Çakıştı bakışlar kalabalıkta bir anlık.
Yürek! Dellenme de dur hele…
Salınarak gelip yanımda durdu,
Nedeni kendinde gizli, gölgeli bir güzellik…

Kırpmadan dikip gözünü,
Sormaz mı ateşimi?
Çok mu belli yandığım?
Görürmüş gibi közümü…

Yaşadığım hem gurur, hem şaşkınlık.
Anlaşılan bu kadar insan içinde,
Beni seçti bu muhteşem güzellik.
Bakışları ayartıcı, niyeti bozuk…

Çekingen davranınca ben,
Aldı mı bir gülme onu gizliden.
Hiç kaçmaz gördüm, anladım tabi,
Yanağında anlık çıkan gamzeden…

Ne oluyor böyle bana?
Senin kasarak kendini savunman,
Benimse saldırmam gerekmez mi sana…
Umurumda değil nereye gidiyoruz.
Haydi, bıraktım, bakalım ne oluyoruz?..

Sanki sen, tecrübeli çapkın,
Ben ise utangaç, şaşkın bakire…
Sanırım,
Dışarıdan biraz komik görünüyoruz...

Ne çıkar bu aşkın sonu, fazla takılmıyorum…
Pekâlâ!
Restine rest güzellik…
Sen kaşındın, baştan söylüyorum.
Tamam be, varım.
Görüyorum…
ALP ARSLAN
Çankaya - 20 Nisan 2019