Yüreğim uçurumun kenarında
Gidenlerden el uzatan yok umutlarıma
Hepsi kendi yalan dünyalarında
Viran şehirlerin üstünde dans etmekte

Ey hayat
Bir gün sende tokatlar mısın vefasızları
Siler misin yalanları
İdam eder misin kirli yürekleri

Ey hayat
Hep büyüttün düşlerimde düşüncelerimi
Dağlara sığmadı denizlere serdim
Bazen bulutlardan aktı çorak toprağa
Ateşler ektin bağrıma
Hiç bir söz suyuyla sönmedi
Gecenin ayazında şahlandı, bedene bulaştı
Sabahı iple çektim
Güneşe umut ektim sabah olmadı
Güneş gelmedi çoğu zaman
Ya zaman katilimdi ya da yüreğim

Eğer ayaktaysam
Vefasızlara ağladığımdan değil
Onları bir gün karşıma alıp suratlarına tüküreceğimden
İhanetler susarak silinmez
Zamana yayarak küflenmez
Hep ilk gün ki gibi taze ve nefretle kamçılanmış beklemekte
Eğer yürekte tas varsa
İhanet sularının köpürmesinden
Sahte yüzlerin kaynamasından kireçlenmiş taşlardır
Vicdan kasabı er ya da geç yakalarına yapışacak
Ve hak ettiklerini fazlasıyla yaşatacak…

İzzettin AKYAPI