UMUT ŞARKISI

Bir zamanlar, küçük bir köyde, göğsünde saklı umutlarla dolu bir genç yaşardı. Adı Eren’di ve her sabah güneşin doğuşu gibi, umutları da yeniden doğardı. Gökyüzünde süzülen bulutlar gibi, hayalleri de özgürce uçardı.

Eren, zamanın akışına meydan okurdu. Karanlık geceleri yıldızlar kadar parlak umutlarıyla aydınlatırdı. Her zorlukta, umutları ona yol gösterir, karanlığı yırtar ve ışığa kavuştururdu.

Rüzgarın şarkısını dinlerken, umutlarının melodisini duyardı. Dalgaların ritminde, kalbinin atışını hissederdi. Sonsuz bir sevinçle her yeni günü kucaklardı, sevgiyle ve neşeyle.

Dağları aşar, engelleri kararlı adımlarla küçültürdü. Her düşüşünde bir başlangıç bulur, bir başka hayale yelken açardı. Umutları, onun içindeki ateşi hiç söndürmezdi. Yılmadan, usanmadan yanar dururdu.

Hayat ne getirirse getirsin, Eren gülümseyerek karşılar, umutları ona her seferinde güç verirdi. Ve böylece, Eren’in umutları, köyün her köşesinde bir şarkı gibi yankılanır, herkese ilham kaynağı olurdu.